Hoe de zomer zich nog even krampachtig vastklampt aan de wereld voor dat de herfst begint.
De afgelopen dagen was het er ademruimte in de gematigde temperatuur. Ondanks dat het nu weer warmer wordt en de wereld zindert, kan je merken dat de zomer langzaam zijn einde nadert. De graanoogst is van het land en de velden geuren naar gemaaid gras. De geur is bedwelmend zoet en kruidig in deze hitte. En het gegons van krekels, bijen en andere vliegbeesten maakt me slaperig.
De kleur van de bomen verraad een vroege herfst, er ligt een waas van goud over de kruinen heen. De eerste paddenstoelen steken nu al dapper hun hoedjes uit boven het mos. Ik verwacht dat de aankomende hitte ze teveel is.
Ik zit in de schaduw op een bankje onder de overhangende takken van beuk en eik. Het veld waar ik naar kijk is net gehooid en in de boomgrens in de verte is een glimp van huize Elswout te ontwaren.