Een kort gedicht over de verstillende schoonheid van die Blaue Stunde
'S Avonds zie je
de meest mooie kleuren
oneindig blauw
Zelfs nog om half elf 's avonds
is de hemel vol met blauwe tinten
die een meteloze diepte uitdragen.
De rust, de weemoed en de verstilling hiervan raakt mij
de kleuren als een warme zachte,
veilige omhullende deken over de wereld heen
Comentarios